جسمم ضعیف و روحم، سرگرمِ بالُ‌‌بال است          دور فراق طی شد، امشب، شبِ وصال است

تا یـافـتـم طبـق را، دیـدم جـمـال حـق را          باید به سجده افتم، این وجه ذوالجلال است

هنگام شب، که دیده، خورشید در خرابه؟          این قرص آفتاب است یا ماه، یا هلال است؟

اکـنـون که یـارم آمـد، از ره نـگـارم آمد          هم ماندنم حرام است، هم رفتنم، حلال است

افـتادم از صدا و، سر  مـانـده روی قـلـبم          جانم، ز دست رفت و، چشمم بر این جمال است

سـر روی سیـنـۀ من، مـانند سـورۀ نـور          تن، از سم ستوران، قـرآنِ پـایـمال است

عـمر سه‌سالۀ من، کـوتاه بود، چون گـل          دوران انتـظارم، هر دم هـزارسال است

هر شب، به خواب دیدم، جان دادنِ خودم را          امشب، شهادت من، نه خواب، نه خیال است